Istria

Istria

subiektywna ocena miejsca: ******

opracowanie: Agnieszka Romańska i Grzegorz Zieliński
zdjęcia: Agnieszka Romańska i Grzegorz Zieliński

Rejon

Opis niektórych rejonów na półwyspie Istria (Chorwacja): Vranjska Draga, Rovinj, Limski Kanal, Istarskie Teplice, Dvigrad.

Subiektywna ocena: 4 gwiazdki, w tym:

Vransjka Draga: wspinanie ******, widoki ******

Rovinj: wspinanie ******/****** (chociaż nie wygląda na pierwszy rzut oka :)), widoki ****** (Adriatyk)

Limski Kanal: wspinanie ******, widoki ******

Istarskie Teplice: wspinanie ****** (duży rejon o sporym potencjale, ale aktualnie mało dróg), widoki ******

Dvigrad: wspinanie ******, widoki ******

Rodzaj wspinania

Najkorzystniejszą porą roku na wspinanie są wczesna wiosna i późna jesień, latem przypuszczalnie da się coś załoić wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, jednak większość ścian ma wystawę południową. Asekuracja we wszystkich rejonach, z wyjątkiem Vranjskiej Dragi, jest komfortowa – nowe ringi, zjazd na każdej drodze.

Vranjska draga (Vela draga)

Wapienny wąwóz, charakterystyczne formacje skalne (pałki) i tory rzadko uczęszczanej kolejki tworzą klimat jak z westernu. Rejon polecamy bardziej ze względu na walory krajobrazowe niż wspinaczkowe. Tam gdzie są obite drogi, skała jest krucha i nieprzyjemna, a jednocześnie marnują się dziesiątki ścian dobrej jakości.
Wizytówką rejonu jest skała zwana Świecą (Svijeca), na której były dwie drogi: 4c i 6c. Niestety nie można już się po nich wspinać – prawdopodobnie z powodu kruszyzny przeloty zostały usunięte, choć został łańcuch zjazdowy. Wspinaczka łatwą drogą z własną protekcją na szczyt byłaby bardzo ryzykowna (KRUCHO!).
Wystawa ścian: S, SE, SW. Najlepsza pora do wspinania – do południa. Świeca ma wystawę południowo-wschodnia, zdjęcia najlepiej robić rano.

Limski kanal

Zdrowy murek skalny tuż koło drogi, żółty i szary wapień, świetna asekuracja – czy jeszcze czegoś potrzeba do zachęty? Może dodam jeszcze, że po wspinaniu można zjeść obiad w ekskluzywnej knajpie nad błękitną zatoczką.
Całkowita ilość dróg: około 60, największy wybór w przedziale 6a-7b
Wystawa: południowo-wschodnia, cień zaczyna wchodzić od 16 (początek maja.)

Rovinj

Rano wspinanie, po południu ze spokojnym sumieniem plaża i morze (bo na wspin jest już za gorąco), wieczorem obiad po przystępnej cenie w malowniczym miasteczku – oto plan dnia w Rovinju. Skałka znajduje się właściwie na plaży i nie wygląda zbyt imponująco… tak, prawdę mówiąc wygląda dość paskudnie, ale wspinanie jest całkiem przyjemne – przede wszystkim skała jest przyjazna dla skóry.
Całkowita ilość dróg: około 50, najtrudniejsza droga 7a (syte), jedno 6c+, jedno 6c, reszta dróg łatwiejsza, duży wybór od 4b do 6a.
Wystawa: południowo-zachodnia.

Dvigrad

Murek skalny o wystawie południowo-wschodniej był w przeszłości świadkiem tragedii mieszkańców położonego w pobliżu zamku, którzy zmarli na dżumę. Teraz dżumą zarazić już się nie można, ale za to można skasować sobie palce i skórę na szarym i połogim wapieniu. Polecamy tylko i wyłącznie koneserom tego typu wspinania. Trzeba jednak oddać temu miejscu sprawiedliwość i wspomnieć o podciętych skałkach, które tworzą jamy lub wręcz małe komnaty oraz o drogach za 4a, po których można chodzić jak po dachu i mieć z tego radochę.
Całkowita ilość dróg: około 200, największy wybór 4a-7a, znajduje się tutaj najtrudniejsza droga w Chorwacji „Malvazija” 8b+ poprowadzona przez Włocha „Manolo” – wygląda tak jakby w ogóle nie było na niej chwytów a obok czekają na swoich zdobywców podobne linie.
Wystawa: południowo-wschodnia.

Dokładne położenie oraz dojazd

Wszystkie powyższe rejony znajdują się w chorwackiej części półwyspu Istria. Szczegóły na załączonej mapce ze strony www.supertravelnet.com

istria mapka
Istria [www.supertravel.net]

Dojazd – z Warszawy ok. 1300 – 1350 km. w zależności od rejonu. Podróż – zdecydowanie samochodem – sieć kolejowa jest rozwinięta słabo, komunikacja lokalna nie dociera we wszystkie interesujące miejsca.
Optymalna trasa: W-wa – Cieszyn – Ołomuniec – Brno – Mikulov – Wiedeń – Graz – Maribor – Lubljana – Postojna, stąd – albo lokalną drogą na Rijeke (optymalny dojazd do Vranskiej Dragi) albo przez Crni Kal i Buzet ewentualnie Koper i Buje. W Czechach, Austrii i Słowenii – autostrady płatne (w różny sposób), na chorwackiej Istrii w budowie jest lokalna droga szybkiego ruchu (chwilowo bezpłatna, ale są już ustawione bramki) oraz płatny tunel Ucka – dla dojazdu do Vranskiej Dragi od strony Rijeki.

Krótka historia rejonu

Większość rejonów została odkryta przez wspinaczy włoskich i słoweńskich w latach 80-tych XX w., większość najtrudniejszych dróg została poprowadzona przez przedstawicieli tych nacji (np. „Malvazija” 8b+ – autor Manolo Zanolla w Dvigradzie). Polacy bywają tam sporadycznie, często przy okazji „wypadów restowych” z Ospu w Słowenii.

Prywatne doświadczenia

Vranska Draga – niewątpliwa atrakcja rejonu i chyba całej Istrii, czyli wejście na Świeczke (Svijeca) to już niestety przeszłość, z pozostałych dróg można zrobić 1-2 i poprzestać na tym.
Przyszłościowy jest mur pod Wlk. Toranjem (w dolnej części stoku, duże przewieszenie), gdzie powstają pierwsze drogi o prawdopodobnie dużych trudnościach, niestety w dużej części ściany kruszyzna.
Na przeciwko głównego rejonu jest ok. 100 m. ściana o wystawie północnej (!), gdzie jak do tej pory są tylko 4 drogi (może lokalsom jest za zimno…)

Rovinj – fajna relaksowa ścianka przy plaży, tuż obok super-klimatycznego miasteczka o tej samej nazwie.
Dla każdego coś miłego (maksymalnie do 7a).

Dvigrad – z reguły bardzo szorstka skała [ostro kasująca skórę) i małe chwyty, z lokalnych osobliwości można polecić: łatwe reibungi w prawych sektorach (charakterystyczne skałki w kształcie dzwonu), kilka dróg na najwyższej ścianie rejonu, w tym „Malvazija” 8b+, autorstwa Manolo Zanolli, prawdopodobnie bez powtórzenia.

Limski Kanal – spory wybór bardzo ładnych dróg w stopniu 6a-7a+, kilka projektów o prawdopodobnie dużych trudnościach.

Noclegi i inne patenty

Kempingi na Istrii są dosyć drogie, cen nie znamy ponieważ spaliśmy na dziko. Nie rozbijaliśmy namiotów, ponieważ była ładna pogoda, codziennie zwijaliśmy manele do samochodu. Najlepsza miejscówka do spania jest w Dvigradzie, ale nie ma tam wody.

Przewodniki i mapy, strony www

Przewodnik po chorwackich skalkach, autor Boris Cujic, do kupienia u autora i ewentualnie w Paklenicy.

Inne

Cala Istria jest warta zwiedzenia, najlepiej kupić sobie dobry przewodnik i wybrać samemu (jest mnóstwo lokalnych osobliwości).
Specjalność kuchni – frutti di mare i czarne trufle (grzyby rosnące pod ziemią).

Galeria

dvigrad_1_resize.jpg istarskie_teplice_1_resize.jpg limski_kanal_1_resize.jpg
Wspin w Dvigradzie
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Istarskie Teplice
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Limski Kanał
arch. A. Romańska i G. Zieliński
limski_kanal_2_resize.jpg limski_kanal_3_resize.jpg limski_kanal_4_resize.jpg
Limski Kanał
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Limski Kanał
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Limski Kanał
arch. A. Romańska i G. Zieliński
limski_kanal_5_resize.jpg rovinj_1_resize.jpg rovinj_2_resize.jpg
Limski Kanal
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Rovinj
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Rovinj
arch. A. Romańska i G. Zieliński
rovinj_3_resize.jpg rovinj_4_resize.jpg rovinj_5_resize.jpg
Rovinj
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Rovinj
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Rovinj
arch. A. Romańska i G. Zieliński
v_draga_1_resize.jpg v_draga_10_resize.jpg v_draga_11_resize.jpg
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
v_draga_2_resize.jpg v_draga_3_resize.jpg v_draga_4_resize.jpg
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
v_draga_5_resize.jpg v_draga_6_resize.jpg v_draga_7_resize.jpg
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński
v_draga_8_resize.jpg    
Vranskaja Draga
arch. A. Romańska i G. Zieliński